AĞIT
önceleri her þey sakindi
bir tas su kadar berrak ve sessiz
ve bir dalga gelip üzerinden geçinceye dek
her þey bembeyaz ve her þey buðulu
çünkü gözlerde perde
akýllarda ben vardým
bir ben vardým ki beni yaratan
ve bir ben vardý ki sessiz bir gecenin karanlýðýnda,
kokmuþ nefesiyle rüzgara kafa tutarak titreyen
ve bir ben vardý ki
bu gece ölecek olan
onu istiyordu gözlerinde ve bedeninde
acý verirken þehvetine takýlýp kalan bir ben vardý bu gece
gece karanlýk ve yalnýz
ýþýklar gölge, gölgeler sensizlik dolu
aydýnlýk yokken karanlýk boþluðumda
bir sen vardýn parýldayan o saf taze ýþýðýnla
ve artýk gidiyorsun ey kadýn!
ellerin ellerimden kayarken hatýrlýyorum yüzünü
gülüþünü hatýrlýyorum ey kadýn bak bana!
bak ve gidiyorum de sakince!
haykýrýþlarým senin için ve tüm bu acý çekiþlerim
ruhum hiç olmadýðý kadar büyük bir ýzdýrabýn eþiðinde þu an
ve seni özlüyorum kadýn! seni
giderken bile özlüyorum artýk yoksun
ýþýðýn sahte dünyasýnda kaybolurken yüzün
bir ben hatýrlayacaðým seni baþkasý deðil
ve asla olamayacak bir baþka hayat
ve bir baþka dünya
kadýn! git artýk ve bana bir merhaba bile deme sakýn
daðlanmýþ ruhumuzdan erittiðin parçayla varoldun sen
ve ayný özde yok olacaksýn
meltem-serin bir yaz sabahýnda-
þarkýlar-anlamsýz kýrýk notalarýn birleþtiði yürekte-
ve ben
ben yokum artýk
o adam öldü kardeþlerim
kollarýnýzda verdi son nefesini o artýk giderken
ve sizler dahi göremediniz onu göremeyeceksiniz
çünkü sadece bana elveda dedin sen kadýn!
ELVEDA!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.