Gözlerin Dalıyordu Gözlerime Ağlıyordun
Son Sözünü Söyleyip, Son Kez Çýkarken Gönül Evimin Kapýsýndan.
Kopuyorken Ellerin Ellerimden.
Bir Daha Göremeyeceðin, Dokunamayacaðýn Yüzümü,
Yüz Üstü Býrakýp Giderken.
Gözlerin Dalýyordu Gözlerime Aðlýyordun.
Senli Olan Aydýnlýk Günlerimi Zindan Ederken
Sadece Sana Þiirler Yazan
Kalemimi Ve Kaðýdýmý Boynu Bükük Býrakýp Sebepsizce Giderken.
Soldururken Vazomda Kalan Son Karanfilimi.
Ve Lâl Ederken Bülbül Gibi Þakan Dilimi.
Gözlerin Dalýyordu Gözlerime Aðlýyordun.
Anýlarýmýzý Gömerken Bir Mezara.
Yýrtarken Fotoðraflarýmýzý.
Vururken Kafesteki Kuþumuzu.
Kýrarken Geleceðe Dair Umutlarýmýzý.
Gözlerin Dalýyordu Gözlerime Aðlýyordun.
Ardýnda Yaralý Bir Kalp Ve Ýþe Yaramaz Bir Ceset Býrakýp Giderken,
Gömerken O Büyük Aþký,
Sonra Çok Kolaymýþ Gibi,
Gün Gelir Unutursun Derken,
Gözlerin Dalýyordu Gözlerime Aðlýyordun.
Çanakkaleli ERHAN
11 Þubat 2012
Giresun/Bulancak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.