Zamanın Gerdişi Eyende Bizi

ZAMANIN GƏRDÝÞÝ ƏYƏNDƏ BÝZÝ

Xalqým köçdü, yaðmalandý ellərim,
Zamanýn gərdiþi əyəndə bizi.
Itin də, qurdun da dilinə keçdik,
Iblislər qarðayýb söyəndə bizi.

Bu dünyada günahgarmý doðulduq?
Səbəb nəydi?- parçalandýq, daðýldýq.
Mancanaqda ovum-ovum ovulduq,
Fələyin qýrmancý döyəndə bizi.

Qoruna bilmədik yalýn əl ilə,
Yürütdülər, daþ-kəsəkli yol ilə,
Həyatýmýz keçdi qeylü-qal ilə,
Tanrýmýz gözündən qoyanda bizi.

Içimizdə fürsət bulanlar oldu,
Düþmənə yardýmçý olanlar oldu,
Ah çəkib saçýný yolanlar oldu,
Yaðýlar əl atýb soyanda bizi.

Elə ki, milləti tutdumu bəla!
Köç gedir, bir daha qayýtmýr dala,
Coculu güvənmir dövlətə-mala,
Þad olar bu dünya duyanda bizi.

Sosyal Medyada Paylaşın: