Aşk...

tarifine ne gerek var?
sessiz olunca umutlar
yürek yanýyor yanacak
sensiz kaldýkça yarýnlar...

kim kaybetmiþ ki mutluluðu
ben bulacaðým bulacaðým
kervan yaptým dertlerimden
kahýrlar giderken önden...

buna hayat mý derim ben?
nefes almak çaresizlik
elden de bir þey gelmiyor
zamansýz zamana bir çeyrek...

can susamýþ içe içe
hasretliðin boyu büyük
hem aðlarým hem gülerim
çeremesini çeker gözler...

adýný koymuþlar sevda
vefasýz dünyanýn çehresi
kalýplara yerleþtirmiþler
yaþatýyorlar öldürerek...

aþký çeken yürek acýsý
tarifi tarifsizliðinde
baþa gelen çekilirmiþ
yokluðunla öðrettin bana...

(Berlin,31.12.2013)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: