ibriþim bir bohçadan
çýkan alýn yazýsý
durmayan bir hýzdýr bu
yýkýlmak bilmez enkaz
ah bu dünya ve buna
benzeyen diðerleri
ciðerleriniz kokacak
bu tütün katranýndan
durmayýn durmayýn artýk
dönüþün
kýzýlýndan mars diye
bahsedilen uzayýn
gece gündüz ve yýldýz
ve oksijen ve oksit
biraz demir kemirse
içten içe erir mi
eril bir daðdan içre
bir kurdun rüyasýnda
dönüþüm
kýt kanatlý kuþlarýn
sýrtýna yüklenilen
aþk bir kolye bir meta
uzunca boyunlarda
ah emilesi bir iç geçirme
ah ki uzundur incedir
boyundur boydan boya
kýrk kanatlý kuþlarýn
uzayýndan ulaþsýn aþk
vurmayýn vurmayýn artýk
dönüþün
içinden gece geçer
dünya geçer aþk geçer
Allah geçer ve çiçek
ve anne geçer renk renk
ne büyük bir yoldur o
ah insan ve onun
bitmek bilmeyen içi
bilmek bitmeyen hiçi
kurt kayaya yakýþýr
geceler nû’dür artýk
iliþmeyin acýya
dönüþün
ölmüþ bir kedi vardý
rengi mavi teni buz
bu kedi bir devrimin
yolcusudur mevsim güz
çýka geldik on iki evden
on iki çocuktuk
boyadýk kapýlarý boyadýk
imanýný komþu teyzenin
sokakta bir yeþillik
gökte her an
dönüþüm
uzasaydý upuzun
uzasaydý araya hatrý
girmeseydi bahanýn
bir devri anlý þanlý
selalarla anýyoruz
ne tuhaf lan ne tuhaf lan ne tuhaf
odun parçasýndan kalbimize
tapýnak arýyoruz
tuhaf bu lan tuhaf bu lan bu tuhaf
evliya durma bize þiir yaz
konumuz ölüm deðil güz
yaþamanýn anýsýna dalýyoruz incecik
durmadan hiç durmadan yazýn
dönüþün
elmaya ata suya
kedere ve isyana
birazcýk yetim saçýna
çok az eþþek gözüne
bir kurdun rüyasýna
bir kadýn riyasýna
üryanlýk sevdasýna
kadere aþka söze
harfe örfe anneye
baba sýkýntýsýna
faizsiz kredi belasýna
ah’a günaha ilaha
dönüþün
@..
b5þkasým2bin10üç
Þükrü Özmen