DÜN GECE SENİ DÜŞNDÜM

Dün gece seni düþündüm sabaha kadar
Sobam yanmýyordu odam soðuktu
Açtým perdeyi sonuna kadar
Biraz kafam dumanlý gönlüm buruktu
Bana bakýyordu sanki bütün yýldýzlar
Kimi bana göz kýrpýyordu
Odam sensiz ve sessiz
Sokaklar boþ benim gibi kimsesiz
Bakýnca içim ürperiyor yüreðim titriyordu

Dün gece senidüþündüm sabaha kadar
Oturdum pençerenin önüne elimde siðara
Seyre daldým sokaðý sokak lambalarýný
Ve þýklarýný söndürüp yatan komþularýn camlarýný
Bilmem nefesimden bilmem sigaranýn dumanýndan
Camlar hemen buðulanýyordu
Siliyordum elimin tersiyle yalnýzlýðýn hissiyle
Dün gece seni düþündüm sabaha kadar

Senle geçen günlerim filim gibi gözümün önünden geçiyordu
Ne tez tükendi o mutlu yýllar
Þimdi gönlüm hep o yýllarý özlüyor
Bir yaz yaðmuru gibi geldi geçti
Bir kelebek kadar ömür süremedi
Bir gurur bir inat uðruna mahvettik o güzel yýllarý
Soldurduk açan gülleri
Mazi denizinde kaybolup gitti
Gözlerim doluyor dudaklarým titriyordu
Dün gece seni düþündüm sabaha kadar

Ne gözüme uyku giriyor ne sabah oluyor
Ne uzun bir gece ya RAP güneþ doðmak bilmiyordu
Hayalin karþýmda duruyor
Benim bu halime zalimce gülüyor
Elimi kaldýrýp uzatýyorum ama tutmuyordu
Yine boynum bükülüyor umudum kýrýlýyor
Gözlerim yaþarýyordu
Ve ben dün gece seni düþündüm sabaha kadar

Sosyal Medyada Paylaşın: