MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yağan Bendim
İbrahim Dalkılıç

Yağan Bendim


Bir binanýn yedinci katýndan
Yaðmur damlalarýný izliyorum
Bir pencerenin ardýndan
Esen rüzgarýn aðaçlarý salladýðýný
Ve köpek seslerini duyuyorum
Korkum içimle bütünleþmiþ bir halde
Kendi yaralarýma sarýlýyorum
Acýlarýmý bir bardak çayla demliyorum
Demli ve kaçak bir çay bu
Sokak lambasýna dikiyorum gözlerimi
Sokak lambasýnda bir umut vardý sanki
Sanki içimde yanýyordu o sokak lambasý
Ve gül bahar’a dokunuyordu
Rüzgarýn dalýndan düþürdüðü yapraðý
Bir su damlasýyla derin nefes alýyordum
Ýrkildim ve gülümsedim kendime
Bir yandan üþüyordum
Bir yandan korkuyordum
Ve bir yandan aðlýyordum
Ben aðlýyordum
Pencereme damlýyordu göz yaþlarým
Penceremden izliyorum
Gecenin mayhoþ sarhoþluðunu
Gecenin ayaz soðuðunu
Benimkisi müsait bir yanlýzlýktý
Bir binanýn yedinci katýnda duran
Bir nedeni yoktu
Sadece aðlamak istiyordum
Pencerem ve yaðmur bahaneydi
Yaðan bendim
Üþüyende bendim
Acýlarýma sarýlýp ölende bendim
Çocukluðumu hiç hatýrlamam ben
Þimdi çocukluðumu yaþamak istiyorum desem ayýp kaçar mý
Hem çocukluk yaþla sýnýrlandýrýlmamalý
Ýnsan hissettiði yaþtadýr derler
Benim neden hiç kimsem yok
Ben kimsesiz miyim
Yedi katlý bir binanýn penceresinde bekliyorum
Sadece beklemiyorum tabiki
Arada kitap okuyorum
Kaçak çay demliyorum kendime
Bazen unutuyorum
Masaya iki bardak indiriyorum
Sonra farkedip kaldýrýyorum
Bazen o bardaktaki çay buz gibi oluyor
Kendime benzetiyorum o zamanlar
Ýçime yaðan kar gibi oluyorum
Neden ben üþürken sana sarýlamýyorum
Neden yanýmda sen yoksun
Kendi kendime ölüyorum
Ve sanki içime kýþ haps olmuþ gibiydim
Gül bahar’a dokunuyordu
Bütün aðaçlar yaprak döküyordu
Toprak yaðmur kokuyordu
Ben aðlýyordum
Penceremden içeri yaðmur yaðýrodu
Yaðan bendim
Üþüyende bendim
Acýlarýma sarýlýp ölende bendim

Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.