Fýrtýna öncesinin sessizliði...
Sustu birden þakýyan tüm kuþlar...
Çatýlardan seyrediyor baykuþlar...
Deniz, eteklerini topluyor alelacele kýyýdan,
Daðlar dinliyor uðultularý kapatýp gözlerini,
Yürekler kabarýyor...
Suskunluklar nereye kadar?
Gitgide uzuyor, kulaklarýmda rüzgârýn ýslýklarý,
Nasýl da karardý birden gökler?
Duyuluyor sessiz çýðlýklar...
Gözlerimi kaplayan bu sis...
Yüreðim kan...
Baþýmda alýcý kuþlar...
Kapkara bir bulutun içindeyim,
Kulaklarýmda yankýlanýyor uðultular,
Dilim suskun,
Yüreðimde delice vuruyor tamtamlar...
Ellerimle kulaklarýmý tutuyorum,
Bu kahrolasý hayatýn taþ duvarlarýný yýkýyorum týrnaklarýmla.
Yakamdaki bu eller?
Gözlerimde donmuþ gözyaþlarým...
Nerde, göðsüne yaslandýklarým?
Dizinde uslandýklarým nerde?
Göklerden kum yaðýyor...
Taþlar yýðýlýyor dört yanýma...
Yükseliyor göklere çâresizlik piramitleri...
Yeter!
Kim girecekse girsin kanýma!
Bir kýrbaç gibi þaklýyor sesler,
Ensemde kin soluyan nefesler...
Boðan, boðan, boðan kafesler...
Dönmeyin baþýmda alýcý kuþlar...
Uzattým bileklerimi, zincirleyin,
Vurun prangalarý, gelin! Gelin!
Anladým,
Kulaklar saðýr...
Kalpler mühürlü...
Merhameti yokmuþ elin...
…………………………….
Bazen yürekler kanatýlýr ya...
Bazen dil susar, gözler, yürekler çýðlýk atar ya...
Bazen, yaðmur sularýyla, mazgallardan süzülüp kaybolmak ister insan ya...
Ýþte, öyle bir þey....
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.