Ey gönül Kimin kapýsýnda, kimden medet umarsýn? O kendi aleminde Sen boþuna kanarsýn Araftaki hüznünle, tuttuðun onca yasýn Yüreðe akýttýðýn ip gibi gözyaþýnýn Farkýna varmaz mý hiç? Daðlanýp da yanarsýn
O mevlana hürmeti tanýmayan nazlý yar Þems ile sohbetlerin tadýný da zor duyar Varsýn yalnýzlýk olsun Dön kendince semaya Doktorun ilaç olsun, er þu dertten devaya Rab’binden yardým gelsin, sancýný kutsal say ki Dostlarýn yüzü gülsün, Tez elden güne ay ki...
Sorgu sual olunmaz, Yaradanýn emrine Bir duadýr hak olan, onulacak derdine O yarin kapýsýnda, umduðun bulunmaz ki Dön yüzünü kýbleye Nasihat et kendine Dünya cehennem olsa, böylesi yanýlmaz ki...
Berrak bir gökyüzünde Parýldýyor yýldýzlar Geçen bu zor günlerin, elbette yarýný var Göðsüne vuran dalga Say ki olsun pranga Sen ne zincirler kýrdýn, iþkenceler de gördün Yüreðinden akýtýp yare sevdalar ördün Þimdi ne peþindesin, oldun alafranga...
Var olmakla, yok olmak Dudaðýnýn ucunda Varlýðý seçeceksin, tükenecek acýn da Alnýnýn akýndasýn Var mý dertlere çalmak? Ne demiþ "William Shakespeare" Olmak veya olmamak... Ýþte bütün mesele, gayrisini sen düþün Yaþar isen ne mutlu Ölümeyse çare yok, nam olurken gidiþin Ses getirsin ölüþün... Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.