Bir Gülümseme Şenliği
oturuyoruz
baþka bir hayatýn tuþlarýna dokunarak bana soruyor
yýldýzlardan daha uzak ne var
þu bardak diyorum
olmaz tuttuðum olmaz diyor
daha uzak ne var
sen diyorum
ben mi
konuþuyoruz ya
peki diyor
daha yakýn ne var
yýldýzlar gezegenler alev taþlarý var
gülüyor küçük yaramaz
anladým
ateþin var
duvar mavisini biliyor bende biliyorum
yaralanmýþ yorgunluklarý ile geçmiþi hatýrlatýyor
detaylarýn baþý döndükçe bu hatýr
daha ileri gider de
eðer cevap vermez olursa benim deðil mi
desene dünler öldü
hayat anlýk duyumsama ile sýralý
biraz sonra deyip ardýna bakmadan gidiyor
pazardan pazara
kýsa bir ara
uyandýnýz
ne güzel deðil mi
ellerini iki yana açýp esnemek
ve görmek perdedeki o ilk kýrýþýklýðý
rüzgarýn tonuyla yýkamak kulaklarýný
ve tekrar uyuyup kalmak
uzatma haydi kahverengiyi parlattým
siyah ve ütülenmiþ bir pantolonun var
yýðýnlar içinde çekilmiþ binlerce kelime
ayaklarýmýzdan tutuþur gideriz
ellerimiz izin verirse
verecek tabi
buyur sana yazýyorum
hafif bir merdiven uyduruyorum
kucaklayan þehre açýlsýn
güller koridorundan var kapýya
mutlu ve kýsa tut zamaný geçmesin
yüzün ayný kalsýn
uzasýn saçlarýn yýllarca
hak ediyorsun bu kýsa bakýþta onca övgüyü
su getir ayý öp yýldýzlarý uyut beni sev
sevdikçe yansýyan sevgimi sev
uzak deme sakýn
eðer dokuna biliyorsan ýþýða
gerisi ihtimallerin kendi sancýsý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.