Hep Ara

Ýstemeden oldu vallahi
Düþünmemiþtim hiç
Sokaklarým öyle karartýlý ki
Can yakarým diye çok korktum

Zor tuttum bu kalbi
Bir nehir gibi akýyordu
Birden uçurumdan düþtü ki
Býraktým kendimi olduðu gibi

Aradým durmadan derin kuyularda
Parçalarýný zor buldum
Tekrar toparlanýp yola çýktýðýmda
Bulamadým sevdiðim türküleri

Etraftan çiçekler topladým
Yapraklarýyla yazdým naðmeleri
Bir gün gelir seversen beni
Ya ’’çiçeklerle’’,ya ’’naðmelerde’’ ara..


Sosyal Medyada Paylaşın: