ÖLÜM HABERİNİ ALDIM BU HABAH
Bugün her þey karanlýða gömüldü
Ölüm haberini aldým bu sabah..
Kapkara suskunluk düþtü ruhuma
Her þey alabora sessizliðimde...
*
Yüreðim, gözlerim bana yabancý!
Bana dargýn...
Ýzini taþýyan ne varsa bende;
parça- parça söküldüler kökünden!
Terk edip gittiler kýrgýn, sitemli!
Beni yalnýzlýða mahkûm ettiler...
bomboþ kaldým, darmadaðýn biçare;
Zifiri boþlukta ellerim yetim...
Þimdi anlýyorum, çaresizliði
Terk edilmek neymiþ öðrettin bana
Gömüldü kederim suskunluðuma...
Aðlamak istedim, aðlayamadým!
Gözlerim, yaþlara geçit vermedi!
Kan olup, lâv olup içime aktý...
Duygularým mahcup,
Eðildi baþým...
Yüreðim isyan etti!
Azgýn dalgalar gibi çarptý!
Beni terk etti...
Ey sevgili;
Yüreðim benden vefalý çýktý!
Seninle ölümü seçti...
Ben; yüreðim kadar cesaretli olamadým!
Acizlik mi? Vefasýzlýk mý bilmem, seninle gelemedim!
Yýllar önceki gibi;
Son yolculugunda da seni yalnýz býraktým!
.....................................Seni yalnýz býraktým...
Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.