ilk renkleri beyazmýþ duru kaðýt laf ederse karýþacakmýþ yeniden üzülmek için bir daha hiç dokunasým yoktu ama olsun seni düþündükçe kalem yürüyor
iç sesler korosunu uyutup uzunca tiz basayým diyorum o ne çirkin bir felakettir o kahkahalar eþlik ediyor sonra haydi bas basa bildiðin kadar
öylesine duygusuzca kapatmýþým ki gözlerimi trenler geçti umursamadým ötesini ýrmak sanan bir anýn kýyýsýna dayandým ümit dediðin kendiliðinden gelirmiþ bazen kendiliðinden gidermiþ
adam öyle güçlüydü ki göðsüne on kaldýrým deðmiþ aðlamamýþtý mavi bir çýban gibi güneþe ilk çýktýðýnda gözlerine deðen ýþýðýn altýnda ki karýncalara sarýlýp aðlamamýþtý
ölüler uykularýna dala dursun yaþayanlar için kaygýlarýný belirten çiçek daha kýrmýzý olmak adýna sevilmeyi bekliyor kirlenmiþ dudaðýndaki yontuyu saklayýp yemin ediyor ilk renkleri beyazmýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.