kaþ göz çýkarýyor zaman beddualar intizarlara mahkum dað baþýný duman almýþ,
sineye çekilmiþ gülücükler üpücükler öksüz sözlenmiþ hasretliðe, dalgalanýyor uçup giden yarýnlar..
bu kadar ucuzmuþ mu ki sevmek? arkasýna bakmadan gidiyor gidiyor viranelerin yok bir çaresi yýkýnýlmýþlýða olununca ortak,
güneþi güneþ yapan sen deðilmiydin ki? güle oynýyan gönül þimdi zindan karalar baðlamýþ baht kasýntýdan sýrýtýyor zan sanki borç vermiþ misali ha bugün ha yarýn ödeþeceðiz mutlaka, ertesi orasýda mý yangýn yangýnlar acaba? vazgeçmekte bir iþe yaramiyor demek aynen devam olmayýnca þeklin þemali,
o beni býrakamýyor ben de onu, boþuna dememiþim ben, can tanem can tanesi boþ ver gelsin ertesi...
(Berlin,27.12.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.