Utandım
UTANDIM
Ulu camide mühtü vaaz eder,
Fakir yardým için yanýna gider,
Ýstediði yüz lira ona yeter,
Ýnsanlýðýmdan bir daha utandým.
Uçuk bir evde oturur odun yok,
Evin mutfaðýnda kap kaçaðý yok,
Yiyecek içecekleri hiç bir þey yok
Ýnsanlýðýmdan bir daha utandým.
Milyon dolarý çaldýklarý para,
Bu benim içimde en büyük yara,
Bilmem’ki bu paranýn hepsi kara,
Ýnsanlýðýmdan bir daha utandým.
Mühtünün sohbeti gönül yakar,
Düþünüp duran insanlara bakar,
Mustafa bunlarý kafaya takar,
Ýnsanlýðýmdan bir daha utandým.
Mustafa HAMÝÞ
ÞAÝR
27.12.2013
NOT:Afþin ilçe mühtüsünün cuma günü yaptýðý sohbetten etkilenerek yazdýðým þiir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.