Taþ oldum sustum Toprak oldum çiðnendim Su gibi çaðlayýp Beni bende boðdum Kemirildi köklerim Savruldum yaprak gibi Uzaklar da buldum dallarýmý Kuruyan damarlarýmý
Kanýma kattým gözlerimi Kan dolup kan aðlasýn diye Yaþýna doymadan Kör olsun da görmesin beni
Ýçime akýttým dilimde ki zehri Sözlerime mumlar yaktým Kelimelerim yanarken Sazýmla türkülerim Karanlýðý aydýnlatsýn diye
Gönül evim viran Pencerem örülü Kapým kilidim yaslý Anahtarý gök yüzünde Teslim ettim yýldýza Asýlý yaþadým yýllarca
Farký yok bu günümün Geçmiþte kalan dünümden Güneþ yine karanlýk Gökyüzüm hala zindan Hayatým koptu kopacak Köprüsü kýldan
Yürüyorum cehenneme Uzaklaþýrken cennetten Hurim düþlerim Irmaðým þarabým Ellerim kýrýlana kadar Avucum kadehim Son yudumda Ben sarhoþ olacaðým O ise toprak Yalnýz bir taþ olarak kalacak Baþýmsa baþ ucumda
26/12/2013 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA Sosyal Medyada Paylaşın:
yarsever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.