Bir safsata içinde kalýyor Düþüncelerin kendi içinde takýntýlý hali Oysa demir bir kancaya baðlanmasý gereken Yelkenleri yýrtýk bir gemide ola bilir insanlýk. Bu liman gidiþleri sevemediði gibi Geliþleri de hiç sevmiyormuþ…
Keza sevilmede olgunluðun yýkýcý ise Her þeyi yutakta korur benliðini Ya kelek o keleklere Ne kadar su dilesen O halen öfkesi ile düþüyor çöle Bu hüznü üstümden ýraða da savmýyormuþ
Dalgalarýn sofuluðu kayalarýn iniltisinde saklý Bir birini kayýp etme korkusunda Sevmek nasýl bir endiþe içinde kalýr ki Onu hiçbir zaman çözemezken Yinede lanet olasý dizini dövmüyormuþ
Çarçabuk ayrýlmak gerek Aný ölüsü bu kokuþan yerden Sonsuzluðun da yüzü gülmeli derken Anladým ki bu saatten sonra Aþk aþkýndan kendini övmüyormuþ…. ........
resim.... zeynep gürbüz ..emeðine saglýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.