ZALİMSİN AVCI
Ben havada uçarken sen kýrdýn kanadýmý,
Parmaklarýn kýrýlsýn acýmayansýn avcý.
Duyurmayan olansýn sen benimde adýmý.
Parmaklarýn kýrýlsýn acýmayansýn avcý.
Gittiðim yol kayboldu iyileþmedi yaram,
Bekleyip te durmaktan kalmayan oldu çarem,
Muradým aldýrmadýn yuvama nasýl varam,
Parmaklarýn kýrýlsýn acýmayansýn avcý.
Yýkansýn bedenimi sakýn sorma halimi,
Ýki büklüm edensin dimdik duran belimi,
Sabýrlar ettirmeye konuþturdun dilimi,
Parmaklarýn kýrýlsýn acýmayansýn avcý.
Firsatiyim derim ki kanlý halde býraktýn,
Bedenim yaralayýp çiðerlerimi yaktýn,
Bu hallere gelmeme beni kafana taktýn,
Parmaklarýn kýrýlsýn acýmayansýn avcý.
TARÝH :03 þubat 2013
SAAT :17:OO KANGAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
KANGALLIMUSTAFA-2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.