Karanlýðý en uzun gece
buradan göçtü yar
baþý dik
göðüslerinde süt
geceleri tutar mý seni karanlýk
gün doðunca açarmý hala çiçeklerin
yoksa batar mýsýn güneþ gibi
aþka doymadan
her damla su
her acý yas kaldý içimizde
aþk siz olmalýsýnýz
sizi ölesiye sevmiþtim.
aþk içseldir yaþanýr
her batan gün gibi
ölümse gerçektir
elle tutulmaz
duygular gibi
sen batan gün mü
aþk mý
ölüm müsün
þiir gibi...
2008
Zeki ARLAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.