Yine kýþ geldi havalar çok soðuyor.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Üstüne lapa lapa karlar yaðýyor.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Bu nasýl bir uykudur uykuya doyman ?
Baðýrsak çaðýrsak sesimizi duyman.
Gözde fer kalmadý ayakta derman.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Dün gerçektin anam bugün yalan oldun.
Gonca güldün ne tez sararýpta soldun.
Bu dünyada sen bizleri yalnýz koydun.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Kabrinin baþýna tutup bir taþ diktik .
Üzerine laleler sümbüller ektik.
Biz ana baba hasretini çok çektik.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Nur yüzüne bakmaya biz kýyamazdýk.
Ne söylesen sözünden hiç çýkamazdýk.
Bir dakika anam sensiz olamazdýk.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan.
Yokluðun inan baðrýmýzý deliyor.
Nur yüzlerin hep rüyamýza giriyor.
Hasretliðin gün geçtikçe çok büyüyor.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan.
Rabbim kimseyi koymasýn hiç anasýz.
Kuþlar uçarmý dostlar söylen kanatsýz ?
Sensiz bu dünya anam çokta anlamsýz.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
Koydun bizi yuvasýz bir kuþ misali.
Ruhum senle gitti oldum taþ misali.
Sensiz temmuzda donarým kýþ misali.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
TAÞGIN,yavrunda ne yapsýn þimdi sensiz ?
Hasretinle kavrulurum ben çaresiz.
Kendim periþan yaþam desen düzensiz.
Uyan anam uyan sen sonsuz uykudan...
H.S:12
26/12/2013
Zekeriya TAÞGIN
Þiir’in ilk kaleme alýndýðý Tarih:09/10/2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.