SENİ KALBİME GÖMDÜM

Ne Ferhat anlar beni,
Ne Þirin duyar,

Ey yar!
Hadi çýk gel eskisi gibi,
Kanat çýrparak, tüller içinden,
Kon yüreðime, incitmeden,
Ruhumu sarsma, kollarýmý kýrma,
Beni yerden yere vurma,

Hadi durma.
Uzat ellerini, yüreðime dokun,
En ücra yerlerime, iþlemiþ kokun,
Sýcacýk tenim, bedenim senin,
Yoksa kefenim, diyordun ya yar.

Ah! iþte þimdi,
Ellerim titreyerek, mezarýný kazarken,
Ne inmeler indi de, ta yüreðime,
Ne Sala’n duyuldu, ne de Fatiha’n okundu,
Seni kalbime gömdüm, orada yok oldu.

05.12.2013.
Mehmet TOZLU


Sosyal Medyada Paylaşın: