Hayaller kurdum Kumlarýn tepesinde otururken O zaman küçüK bir çocuktum. Üstümde kirlenmiþ elbise Koþuyordum daracýk patikalarda Beton yoktu düþünce canýmýz yanmazdý Deðiþti hayat her geçen gün Öfkeli sinirli yaþamlar kuruldu. Acýmasýzlýk diz boyu, Ýhanette sýnýr tanýmayan Cebimiz delikti bozuk paralar yüzünden. Kaðýt paralar uçuþtu, Kimi yalanlarla kazandý Kimide çalýþýp gece gündüz ter dökerek. Ter döken evsiz yaþama devam etti. Bazýlarý baba parasý dedi lüks yaþadý Biz hiç olduk çünkü paramýz azdý . Cebi dolu insanlarda bir eksik vardý. Hepsi çok mutsuzdu. Bir þey vardý onurunu unutmayanlar. Bunlar hep bir kösede seyretti her þeyi, Hayatýn tadýndan yoksun Belki umutlarýný yeþertemeden. Sonra hepimiz kirlendik. Keþke elbisem gibi toz toprakla kirli kalabilseydik.
ferihan orhan ..21.12.2013 ...23:56
Sosyal Medyada Paylaşın:
son sevda gülü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.