’’çünkü deniz þiddetli ve uzak, haliç derin ve yakýndý…’’
alacakaranlýk çocuðuyum ben denizler fersahý yangýnlar kuþaðý bir sýr kapýsýyým... hüzün içimde nice yineler aðlayýþlarým yaban; bulutlar ardý müþkül aþkýn þairi serçe bir yalnýzlýk! alaca karanlýk çocuðuyum ben ...
bugün ilk lânetini okuyorum.. usumda sesinin dinlediðim her çalaný ve sallandýrdým verdiðim gibi bütün sözleri ölmesin diye “ýslak gözlü” çocuklar “gülpembeli” þarkýlar söylemedim...
hep bir þeyler anlatýyordu oysa rüzgâr çanlarý o an raks-ý kâm kesildi ruhum bir bildiði var ki þunca kalabalýðýn içinde zembereði boþandý gönlümün ve bir sinüs elem gömüldü hölüðün dibine þiirlerin gücü adýna … huzurum umudu geçti bugün
þeritlerin yoluna vurdum -takip takip- ayaklarýmýn altýnda bir cennet .. cennet ki gülüþün ve o biçim savruk dizlerimizdi yaslý olan faytonda bak yanýlýyormuþ gördün mü? karþýlýklý yapraklar gibi yaz günü açtý kardelen
fazla olmadý at kokusunu atalý Büyükada’da … aklýmý dahi dar ettim sonra...
(Tanýmaya fýrsatýn olsaydý uslu olacaktým…)
ve birdenbire dilimde yine ayný þarký yine mýrýldanýþý Dil Se Re li ille yürekten ille acýma Hint acýma biberim! ..
sarmaþ dolaþ bir çamlýk turunda aklým yine Marmara’nýn içim yepyerli o biçim büyülü manyak güneþin kýzý þakayýk çiçeði Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilse Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.