Ben evden çýktým mý kapanýr tüm ýþýklar annemin hafiften yüreði sýzlar beni hep son kez gibi uðurlar
ben evden çýktým mý bizim evi bir bulut kaplar hep derim anamýn dualarýdýr beni ayakta tutanlar babam hissettirmez duygularýnýda bilirim onunda her duada bir amini var
ben evden çýktým mý evden ses seda çýkmaz sanýrsýn ölü evi saat farketmez annem bekler kapýmý öper beni ben giderken öyle bir uðurlarki gelin çýkarýr gibi
ben evden çýktým mý çýt çýkmaz caddelerden aslýnda pekde kimsenin haberi olmaz benim gittiðimden yollar bilir sadece usulca geçiþimden
ben eve gelirken önce boncuk karþýlar beni kuyruk sallaya sallaya annem gülümser balkondan bakamam doymaya eve bir adýmým yeter huzur dolmaya
ben eve geldiðimde hep bir düðün havasý babamýn meþhur kahkahasý annemin hep hazýrdýr çayý çorbasý ailem bir gün daðýlacak biliyorum ama dilegim bunun en geç olmasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bademagaci88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.