Neden hep þarkýlar,þiirler acýklýdýr bizim için? Niye hepsi ayrýlýk acýsýyla karýþýktýr? Güzel olan hiç mi bir þey yoktu? Ufuklar hep karanlýkmýdýr. Her þey okadar da acýmýdýr. Anlatýldýðý gibi? Gerçektende o çocuðu annesinden ayýrmýþlar mýdýr? Götürüp bir yaban ele býrakmýþlar mý sahiden? O çocuk gerçekten hep aðlarmý, denize bakarken sahilden? Sürekli yanlýzmýdýr, yoksunmudur bir ufacýk sevgiden? Yanýp tutuþurmu her dakika, her saniye özleminden Gözlerine uyku girmezmi, gece yataðýnda yatarken? Hep annesinin adýný mý söyler sayýklar Hep onun hayaliylemi yatýp,kalkar, günler akýp giderken? Gerçekten bu kadar vahimmidir,durum? Bu kadar acýmýdýr sahiden? Söyle bana anne! Doðrumudur bu hikaye? Hepsi gerçekmidir yaþananlarýn? Hepsi doðrumudur çekilen acýlarýn? Söyle anne! Gerçekten yapmýþlarmýdýr, O çocuða hepsini bu anlatýlanlarýn?
(Oðlum Fatih’in bana hitabý ,serzeniþi.)
ZEHRA ÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Hicab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.