Yeterince mutsuzluk, pompalıyor gamzeler!..
Posasýný çýkardýk aþkýn, duygularým yalama oldu,
Neler çektim ben, duymaz - iþitmez kulaklardan,
Yetmedi, bir de ayrýlýðý, nasýl üstümü yýkýyorsun,
Dondu kaným, ayaz üfüren, gamzeli yanaklardan…
Yüreðime çöken sýzým oldun, aðýr misafir artýk,
Gülen yüz gördük mü? Ne de tatlý-derin bakýþýný,
Habersiz yaþýyorken, kendi kurduðun dünyada,
Sana kaç kez postaladým, o gamzelerin yakýþýný…
Varlýðýmý dikkate al, hayallerim keyif edip, uzansýn,
Bir de ýsýt, soðuk ellerimi, dokunup gamzelerinle,
Mahþere uzayýp kalsa, ruhumun alev alev hali,
Yine de mutlu görünürüm, gam ve kederlerinle…
Huzur veren bir yüzü, bir görevi yok ki onun,
Aþkýn yoluna bir denk gelmedi kalbin gezeler,
Daha çok üstüme gelme benim, tek aþkým,
Yeterince mutsuzluk, pompalýyor gamzeler…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
24.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.