Saðýr mýydý yüreðin bu kadar Ya o donuk bakýþlar... O aymazlýðýn... O umursamazlýðýn... Neyi unuttu kalbim Neyi eksik etti sevmelerinde... Ve sana raðmen! Sevdi yine de Sevdi helâlince...
Bir Anka misali doðarken küllerinden Seni diledim ben hep Seni geçirdim içimden Hani dedim sen de Bir doðsan ya öyle Yeniden yeniden defalarca... Ve eðilse yüreðin Ýnceldiði yerden kopsa o gururun Çatlamýþ dudaðým nemlense yine nefesinle Isýnsa ruhum binlerce defa senle...
Þimdi; Bir gökyüzü düþlüyorum çocukluðumdan kalma Bulutsuz, masmavi... Ve onunla bütünleþen maice de bir Deniz... Yüzümde çocukluðumdan kalma bayram sevinci gülüþlerim Elma þekerim hala kan kýrmýzýsý Ýki yanaðým al kýrmýzýsý Utangaç hallerim sen kýrmýzýsý...
Görüyorsun ya ben hep senim hala Bu kadar çok senle doluyken ben Bu benden kaç sen çýkar dersin bölünmüþlüðünde Pare pare bu kalp! Sen Hep sen atarken kardelence...
Yine de seni seviyorum iþte Her þeyinle... Düþlerimi de seviyorum yokluðunda Hayallerimi de Seni bana taþýyan ne varsa.... Bir sevemediðim! Korkularým Hani Hani benliðimi de yitirirsem Nasýl ben sen olabilirim diye Her yokoluþlarýnda...
//Ve unutma! Olur da bir gün aklýna düþersem Sen diyen bir ben var ömrümün yettiðince...//
Kardelen 24.12.2013
Karalama Þiirlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.