ürkekçe diriliyor içimde bu þehir ve gizleniyor bir aþktan zehir
kuru vuruyor ayaz yanaklara voltasýz uyanýyor kýzýlayda ölüm dar bir duraðýnda yeniden kýrýlýyor gönlüm ne karanfil kalýyor ardýmýzda ne kumrular ne sakarya senin adýný yazýyorum içinden geçtiðim tüm sokaklara
acý sarý çalýyor renk tütünsüz harman kutlanýyor içimde en çocuksu bayram kalbimde bir kelepçe yolcuyum sensiz sürgünlere
her yerde mi düþüyor bu yapraklar yoksa bende mi sonbahar
yaralý bir martýnýn sessiz çýðlýðý bu genzimi yakýyor gizli tarçýn kokusu ölse de aylar yýllar ve zaman ankarada bütün mevsimler sensizken sonbahar............/Songül KARAKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Roseen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.