BEN YÜZME BİLMEMKİ
Artýk biþey dilemiyorum biliyormusun,
Bir þeylerde istemiyorum.
Belki yorgunluktan belki alýþkanlýktan..
Zaten kendim için pek fazla biþeyler istememiþimdir,
Ne düþünürsün nasýl anlarsan anla.
Taa o güne kadar,
Seni istediðim kadar hiç bir þeyi istemedim.
Ne çocuklugumda babamýn aldýgý oyunacaklar,
Ne bayram sabahlarýnda giydiðim ütülü elbiseler.
Hiç biri bu duyguyu bastýrmadý.
Gençliðimde aþýk oldugum kýzlar,
Her yýl degiþtirdiðimiz sevgililer.
Hiç birinde bunu hissetmedim.
Tek bir þey benim olsun istedim,
Ama onda her þey olsun istedim.
Deniz olsun Gökkuþagý olsun bahar olsun,
Her mevsimden biraz olsun istedim.
Nazlý olsun nazik olsun can olsun,
Yar olsun ana olsun dost olsun istedim..
Ýþte o gün senin benim olmaný istedim.
Ne çok þey vardý sende,
Ne çok iklim taþýyordu tenin,
Ellerin ahh o ellerin,
Yüreðime koydugum küçük ellerin,
Soguktan burnu kýzaran,
Sýcaktan bunalan sen.
Bahar gibi bir bahardýn sen,
Mevsilerine doymadýgým kadýn,
Küçük gamzelerine gülüþlerini saklýyan,
Kendim için en çok istediðim sendin.
Ben hep derdim ya,
Gözlerindeki denizi taþýrma,
Ben yüzme bilmemki.................Þ.CyILMAZ.......24.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.