DUVARDAKİ SAAT

Hiç durmadan, gece gündüz çalýþýr,
Kýskanýrým duvardaki saati.
Tembelle küs,çalýþkanla barýþýr,
Kýskanýrým duvardaki saat.

Saniye koþturur,acelesi var,
Yelkovan- ha gayret, onu kovalar.
Akrep durmaz sinsi, sinsi ilerler
Kýskanýrým duvardaki saati.

Ben avare,dolaþýrým dururum.
Boþ sokaklar,aylak aylak yürürüm.
Akþam gelir, karþýsýnda dururum.
Kýskanýrým duvardaki saati.

Sanki dile gelmiþ” iþ bul “der gibi,
Ýþ bulamam,bu gidiþle zor gibi.
Saat varken evim bana dar gibi,
Kýskanýrým duvardaki saati.

Saat seni indiririm yerinden,
Alýrým pilini,ÖL kederinden,
“Sen tembelsin” deme öyle derinden,
Kýskanýrým duvardaki saati.

Bir günde evimde, uzanýp yatsam,
Bir kez dostlarýmla, yarenlik etsem.
Gözüm takýlmasa, bir rahat etsem,
Kýskanýrým duvardaki saati.

Sabah erken, herkes iþe gidiyor,
Gidip ülkemizi, mamur ediyor,
Evde saat bana, kaþ göz ediyor
Kýskanýrým duvardaki saati.


Acaba bu saat benimi süzer,
Belki bana benzer,herkese kýzar.
Bütün tembellerin üstünü çizer,
Kýskanýrým duvardaki saati.

Bir pil taktým tam üç ayda bitirdi.
Aklýmýza karýncayý getirdi.
“Tembel” dedi Ziyattin i bitirdi.
Kýskanýrým duvardaki saati
Sosyal Medyada Paylaşın: