Eylül yürekli diye sararken ben baðrýma
Yer bulup yüreðimde yakar gönlü yeniden
Gülþenimdeki bülbül cevap verip çaðrýma
Sevda ile þakýrken yýkar gönlü yeniden
Sevgime tohum olup topraðýma düþersin
Dokunma hiç goncama aþk baðýmda yeþersin
Bu can bedende iken sonsuza dek yaþarsýn
Maviler umut olur çeker gönlü yeniden
Saçýnýn tellerinde rüzgarlarla uçarken
Geceleri düþüne aydýnlýklar saçarken
Birlikte filizlenip beraberce açarken
Sevda’nýn bahçesine eker gönlü yeniden
Okyanus gözlerine dalýp öylece kalsam
Uzattýðým elimi senin elinde bulsam
Aþkýn lodoslarýyla yaðýp ruhuna dolsam
Yaðmur bulutlarýyla döker gönlü yeniden
Çölde vahaya benzer gönülde dal olan yar
Misk-i amber kokarsýn bahçemde gül olan yar
Yazdýðým her þiirde dilimde bal olan yar
Hece hece mýsrada dokur gönlü yeniden