her gün böyle daha uzaða bakmaktansa deðiþiyor kucakladýðýmýz an biz oraya gidelim seviyor ya renkler bir birlerini iþte oraya gidelim
birazdan sönecek akþama bizi duymalarý için dua ettim bende deyip gülümsüyorsun ayný anýn karýþan baþýna kuþlar konmazmýþ çiçekler sarmaþ dolaþ duyuyor musun
ne deðiþti ki ayný toprak ayný þarký ne zamandýr yaðmursuz yapraklarý tanýk þu karþý aðacýn bir çok kez o da duymuþtu sonsuza dek kalabileceðini yanýmda
þehirlerin de gün batýmlarý olur aklý karýþan güneþler deðil duvarlarýn kýpýrdamadan duran çatýlarý ovalara özenecek deðil ya konar göçer kuþlar kanatlarýnda taze buðdaylar
nedense sýkýþýr küçülüp kalýr ellerimde sana ulaþtýramadýðým mavi rüyalar dokunsan narin bir buluttur zaman aðlamaya hazýrlýklý uçucu bembeyaz bir heyecan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.