Ummanlarda yazýlaný okurken,
Sahrada boðuldum buna yanarým.
Ýnsanlýk nâmýna mekik dokurken,
Arada boðuldum buna yanarým…
Hîbe ettim güvenimi kullara,
Borçlu kaldým geçip giden yýllara,
“Âhde vefa”dendi düþtüm yollara,
Orada boðuldum buna yanarým…
Var mýdýr bu hâller baþýna gelen,
Tövbe anladýysam! anlatsýn bilen,
Yalnýz bir solukta kýrk kere ölen,
Yarada boðuldum buna yanarým…
Kollar kýrýk, kanat kopuk uçtum da,
Bulutlardan çise çise içtim de,
Deryayý, denizi kolay geçtim de,
Karada boðuldum buna yanarým…