En çok kömüre çalan gözlerin sarardý beni Hep aynanýn karþýsýna geçip Benimki daha kara dediðimiz Bendekiler daha karaydý ama Senin gözlerinden baktýlar zamana
Doktora gitmiþtin de damla verilmiþti hani Her bir damlada açýlýrdý gözlerinin rengi Ne gülmüþtük Yine açýk renkle bakan yönünden bakýyorum hayata
Gidiþim kaç gün oldu bilmem Zaman bir bir vuruyor ahmere Hiç vakitsiz gelmedi günberi Kaç gün geçti seninle iþ çýkýþý görüþmeyeli Sayýyorum, bir elimin parmaklarý iþte Bunlar dört ayý tamamlarsa geleceðim Haberin olmasýn olur mu? Bu þiiri okuduktan sonra
Evinin zilini çalýp aþaðýdan baðýracaðým –sucu… Diye Aç olur mu? Bil ki özlemiþliðimle gelen benim Bil ki annemden çok sana sarýlacak boþlukta kalan ellerim
Ýnanmýyorum. Zaman mý hýzlandý yoksa Bak sen de dakikalara pervane gibi dönüyor Iþýk senin baþýn çünkü Biraz kahve telvesi düþüncelerin Falýmýz da ne çýkýyor Senli benli zamanlar mý yine Esmer kýz söyle
Parmaklarýný her gün yan yana koy olur mu? Bunlardan dört ay olunca Geleceðim Mehmet Efendi kahvesi hazýr dursun Dolabýn ikinci rafýnda Gelecek evveli bakýp fincan dibinden söyleriz Haylazlýðýma kýzma Bil ki acýlarýmla gelen benim Bil ki kanamalarýmý durduracak bir tek senin ellerin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.