Keşke...

Bazen bir suskunluk çöker üzerine
Dolanýr diline her þey anlamsýzca
Öyle dersin olmaz
Böyle desende dolmaz
Sen hep suçlusundur
Mahkumsun yani
Hayat mahkumu
Çýrpýnýr durursun serçe misali
Göz yaþlarýn damlar yüreðine
Hiç bir þeyini anlatamazsýn
Anana babana oðluna kýzýna
Kendini ifade etmek þöyle dursun
Kendini tanýyamazsýn
Haykýrmak istersin aslýnda
Bu ben deðilim diye
Nafile
Suçlu ararsýn
Çýkar karþýna asi biri kusar düþüncelerini
Baþtan seversin bu benim diye
Arkana dönüp baktýðýnda kambur kambur üstünde
Silkelenirsin hemen serçe yüreðinle
Aklýnda bir sürü keþme keþ
Halbuki haklýsýndýr
Ama gelde anlat yüreðine
El alem ne deri
Sonra uydurursun kurtulmak için bir sürü bahaneler kendini haklý çýkarmak için
Uydurursun iþte sadece haklý olmadýðýný sende bilirsin
Sen teslim edilmiþsindir senden öncekilerce
Yýrtamasýn
Parçalayamazsýn onlarý
Damlatýrsýn kanýný yüreðine
Devreye hemen girer bir þeyler hayattan öðrendiklerin
En baþta el alem ne der
Makamýn mevkin gelir ardýnda
Ye kürküm ye ye dünya
Kartvizitin
Vs vs
Hayat yoktur içinde
Bir suskunluk çöker yine yýllar sonra içine
Keþke
Keþke
Keþke der gidersin hiçliklerinle bilinmezliklere

Recep Yeþil
Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın: