SEVDANIN TERAZİSİ HEP BOŞA MI TARTIYOR? Ayvazım Deniz
SEVDANIN TERAZİSİ HEP BOŞA MI TARTIYOR?
Soðuk taþ bir zeminde yatýyorum uzanmýþ Gidiþinin hayali gözlerime dalýyor Daha önce git diyen sana olan nazan mýþ Dilim aðzým içimde bir put gibi kalýyor Kývranýp duruyorum rüzgar da ki dal gibi Nehirde sürüklenen baþý boþ bir sal gibi.
Üþümek nasýl bir þey yokluðunda anladým Bedenim parça parça buz daðý’na dönüþtü Her güneþ doðuþunda yara gibi inledim Dile gelen yaralar acý acý konuþtu Seyrüsefer ederken içimdeki gel gitler Kenarda bekleþiyor gurur denen yiðitler.
Rüzgarýn saçlarýma hýzla vurup kaçýþý Sanki senli günleri gözlerime seriyor Ayrýlýk çiçeðinin zamansýzca açýþý Yüzümde usul usul nedenini soruyor Bilmediðim döngü de dönüp dönüp dururum Asýlsýz sorularla þu gönlümü vururum.
Umutsuz bir bekleyiþ duraðýmda yeþerdi Dallarý sürgün verip boynuma dolanýyor Halbuki daha dündü içerimde yaþardý Þimdi kopuk düþlerim kapý da dileniyor Nevbahar gözlü aþkým silinirken maziden Mutluluk azalýyor dengesiz teraziden.
Bir elim yokluðunu sarmalarken hasretle Bir elim varlýðýna mýh gibi çakýlýyor Yüreðim yalvarýrken merhameti nusretle Sanki damarda kaným yavaþça çekiliyor Gurur yiðitleriyse atý alýp kaçýyor Cengaver yalnýzlýðý sol yanýma saçýyor..