bugün ayakta duramýyacak kadar zom vede ayaklarý bir birine dolaþan serhoþdum ufku yitik korkularý silip attým devingen belalara karþý hazýrdým yani
þakülü bozuk penceremden bakarken görkemli maðrur kýþkýrtýcý gök yüzündeki yýldýz kýrýlgan lýðýna ve üzerime doðru ayaz akan buz fýrtýnasýna birde yel savuran,yoksul uryan bedenime baktým baktým yýkýldým
bazen çocukluðum düþer akýþkan göz bebeðimden tomurcuk damlalarýma bazen çözümsüz çeliþkiler sýralanýr beynimde töre/tanýmaz materyalizm felsefesiyle el-ele
dedim ya ? unutmadým donan ellerimden bile donan sobamý unutmadým seyir ederken Karskapýdan kütlesi bozuk ayazcýl hürriyetsiz düzeni hele ! oðlak dönencesinden kalan vede bir türlü unutamadýðým ikinci sigarasý ný diblediðim günleri ! U N U T A M A D I M
Kadir Haktan TÜRKELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.