GEL...
Daha duyulmamýþ bir acýnýn avazýnda
Sana sesleniyorum güllerin beyazýnda.
Yüreðim çok üþümüþ zemheri ayazýnda
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
Mesuliyet altýnda iðnelenmiþ yaralar
Bu günah ki mahþerde cemalini karalar.
Kalbin soðuk daðlarý eritsin bu aralar
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
Buz misali camlara dudaðým vuruyorum
Alev alev özlemle kül olup kuruyorum.
Her geçen kýþ ardýndan baharý soruyorum
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
Sis perdesi çekmesin uzayýp giden yýllar
Kavuþmak isteyene hükmetmiyor ki yollar.
Hayalini sarmaktan çok üþüdü bu kollar
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
Canýma dokunuyor her akþamýn gurubu
Azrail hazýrlamýþ acý veren þurubu.
Belki de sen zikrinin bir garip þuuru bu
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
Hicranýmý azdýran aný dolu kafesim
Bu yüzden ciðerime zulmediyor nefesim.
Ayrý düþtük düþeli öyle çok ki sevesim
Bir tutam ateþle gel baþtan sona yak beni...
ÜNSÜZ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.