Sisli bulutlarýn arasýnda yere çakýlmaya ramak kalmýþ, kuyruðu dahi olmayan ayakta kalmak için direnmekte olan köhne bir uçurtmanýn ucunda terkedilmiþim. Hiçe sayýlmýþ düþlerim ,umutlarým zehrini akýtýp sonra pervasýzca kaçan kahpe bir akrebin yüreðide.
Acýyý soluyor tüm hücrelerim ayrýlýðýn vurduðu her saaatin her anýn,her dakikasýnda. Üzerine basýlarak ,tepetaklak olmuþ bir karýnca kadar þaþkýn ve çaresizim. çýrpýnmaktayým hayata asýlý kalmak için olmuyor ,direnemiyorum, yorgun düþüyor bedenim. Teslim oluyor kör karanlýðýn kollarýna gözlerim, böylelikle yaþamaz bir daha yüreðim ne terkediliþleri,ne çaresizliði,ne de kimsesizliði.(24-12-2007)
Sosyal Medyada Paylaşın:
TUSEMYAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.