doðusuna mürekkep dökülmüþ haritalarýn açýlmamýþ kývrýmlarýna yatýrýyorum dipnotlara ulanmýþ bir hayatýn anatomisini. þiir gibi bir nehir geçiyor gözlerimden eðilip elimi sürüyorum parmaklarýmý bir daðýn eteklerinde kuruluyorum dað ki; turnalara emanetti turnalarsa rüyalarýma
ataçlar tutamýyor artýk tasnif dýþý tutulmuþ öykünmelerin artçý sancýlarýný söylenmemiþ sözler birikiyor içimde tel zýmbalarý basýyorum dudaklarýma
heybemde ne seni doyuracak kelimeler var ne de ’tan’ý utandýracak sözlerim ki ben avuçlarýma sývadýðým sözlerimi gözlerinden aldým acýnýn
orada þehrin bittiði yerde cümle kapýsýnýn ardýnda terkedilmiþ hüzünlerin kucaðýnda ayak izlerine iz düþürmeyen yollarda bu þehrin acýlarýný içine çeke çeke büyüyen bir çocuk var
ve sana harfin ve diyetin terin ve bedelin kanýn ve cinnetin namusun ve dirayetin ayrýþ(a)madýðý o demde seni býrakýyorum... þiir niyetine
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızı_siyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.