GÖK ve AY
Elim karanlýða taþ atar,
dilim aydýnlýða susamýþ bir dilber;
Sesim kaybolur dehlizlerinde
öðleyin,
uðrar eni konu umarsýz bir þer...
Bilinmez bir kuþ
bir hayli densiz;
semanýn enginlerine kurþunlar sýkar,
AY kesiði bir yara
avuçlarýmdan avuçlarýna sýzar...
Sözüm yalnýzlýða bir atýf,
kanadým bir güvercin gayretinde;
Gövdem durgun
ve de
dingin,
gönül uçurtmam
uçuyor GÖKLERDE...
Gökay Bölge / GÖK ve AY