Uyan artık yiğidim

Istýrâbdýr yiðidim azýðýmýz, hicrandýr
Mirasýmýz mahkûmdur, mahzundur, periþandýr
Gene de ye’se düþme yiðidim; imtihandýr
Filizlenen her ölüm, mazlumlara niþandýr

Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldý
Ufka bir bak, ilerle; inkýlâba az kaldý.

Ülkemden hatýrýma hep sefiller geliyor
Bin yüzlü Ebrehe’ler, kara filler geliyor
Þimdi devran deðiþti; ebâbiller geliyor
Ýbrahim bahçesinden taze güller geliyor

Âlemde, duyulacak kutlu bir âvaz kaldý
Ufka bir bak yiðidim; inkýlâba az kaldý.

Çöküyor sýrtýmýzda yükselen vahþi duvar
Heykeller kýrýlýyor; dökülüyor mumyalar
Topraðýn sinesinde umut var, heyecan var
Okþadýðýn her kökten fýþkýrýyor bir bahar.

Buzlar çözüldü; kýþtan kuru bir ayaz kaldý
Ufka bir bak yiðidim; inkýlâba az kaldý.

Gözlerin âyet âyet büyüyen bir bebektir
Ellerin sokaklarda uçuþan kelebektir
Sana rehberlik eden ne cindir, ne melektir
O bir Ýnsan-ý Kâmil, mücella bir dilektir

O’ndan bize ebedi sürecek bir haz kaldý
Ufka bir bak yiðidim; inkýlaba az kaldý.

Bulanýk akan sular durulacak yeniden
Gökyüzüne direkler vurulacak yeniden
Saâdet menziline varýlacak yeniden
Çaðlar üstü bir nizam kurulacak yeniden

Cehaletin elinde lanetli bir saz kaldý
Ufka bir bak yiðidim; inkýlâba az kaldý.

Bu kan kokan coðrafya, bu çýðlýklar senindir
Bu gözü yaþlý târih, hýçkýrýklar senindir
Yeryüzünde çiðnenen bütün haklar senindir
Prangalý hükümler, aydýnlýklar senindir.

Yýllardýr, uygarlýktan sana hep enkaz kaldý
Ufka bir bak yiðidim, inkýlâba az kaldý.

Tasalanma yiðidim; zaman bizden yanadýr
Külümüzden yükselen duman bizden yanadýr
Son durak, son ilahi ferman bizden yanadýr
Dünya düþman olsa da, iman bizden yanadýr

Kapýlarý açacak çoþkun bin niyaz kaldý
Ufka bir bak yiðidim, inkýlâba az kaldý

Mahzenlerde beklemek ziyan artýk, yiðidim
Fecr-i sâdýk vaktidir; uyan artýk yiðidim
Ateþlere girsen de, dayan artýk yiðidim
Hakikate dönüyor rüyan artýk, yiðidim

Zalimler için karar verildi; infaz kaldý
Ufka bir bak yiðidim, inkýlâba az kaldý.

Nurullah Genç


Sosyal Medyada Paylaşın: