Söyleyin dostlar var mý? Görülmeyen þu aþký tanýyan Ýçinizde Mecnun olan var mý? Olup ta çölleri dolaþan Aþkýndan susuz kalan Hasretin ateþinde yanan var mý? Gün kavuþmadan alev alev tutuþan Gece aþk rüyalarý yerine var mý? Karabasanlar görüp de uyanan Sanmam, yoktur her gece böyle olan Her âþýk sanýr yalnýz kendi mecnundur Bu caný o Leyla’ya kurban olsundur Durur dururda efkâr basar, yiðitlenir birden Ferhat gibi daðlarý delmek ister yeniden Kerem gibi Aslýya yanmak ister aþký bilmeden Yapamazsýnýz bunlarý dostlar acý çekmeden Yanamazsýn kardeþim aþk þerbeti içmeden Ne Mecnun, ne Ferhat ne de olabilirsin Kerem Uðraþmayýn boþ yere yok buna gerek Tersine akan bu nehirde çekme boþuna kürek Biriniz çýkýp ta tanýyor biliyorsa yazsýn bana aþký Adresimi sorarsýnýz dostlar þimdi bana Söyleyeyim size adresimi yazýn bir tarafa Güneþin doðduðu tarafta çam aðaçlarýna karþý Bazý dostlar sever der çýnardýr lakabý Bazýlarý der Ömer deðil miydi onun adý Babadan kalan çok kýymetli bir tek mirasý Gururla yüreðinde taþýdýðý Kurþun’ dur soyadý Yazýn siyah zarfýn üzerine þimdi âþýklar mezarlýðý Verin can alýcý postacýya mektubu koyduðunuz zarfý Kimseler gelmedi ziyaretime bilmezler yoldaki farký O bilir yerimi kara toprakta nerde yattýðýmý…
18.12.2013 Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.