IV. Þafakla çýkar sual eder rabbine dudaklarýmdan beþ milyar yýldan bu yana dünya ;
’Neden hayat koca bir yaz kadar uzun, bir sigara içimi kadar kýsa? Neden sevmeye zaman bulamayanlar karanlýðý çok görürler sevdaya? Güneþle aramýza giren mevsimsiz yaðmurlar gibi kimliksiz her yara Her an’ý bir gün, her günü bir ömür gibi yaþýyorken düþlerim; umutlarýmý daha göbek baðý koparýlmadan yýkan hangi beddua ? ’
V. Kader mi dedin? Yooo !
Þu fani hayatýnla kalýcý çýkmýþtýn karþýma Bu bizim son acýmýz demiþtin Unutma !
VI. Susmak ve kelimelerce bölünmek arasýnda kalan bir aþk borçlan bana Sebepsizim Yaþayabilmek adýna kalbini yalanlýyorum iþte Anla...
Bütün yetilerimi kaybettim Acýkmýyorum Susamýyorum Yorulmuyorum /.../ Fail de benim Maktül de
Ben aþký kanýndan tanýrým Bu yüzden ; en fiyakalý ölüm her zaman benim hakkým ...
VII. Merak ediyorum ; hayat kaç para ? Acýlar Umutsuzluk...
Ölüm beleþ mi ?
Benim için hayat; gýcýrdamayan bir kapý icat ettiðim zaman güzelleþecek Belki de o zaman unutacaðým yalnýzlýðý
-Affedin beni romantizm budalalarý...-
VIII. Ýnan ki sevgili; hangi dozda ne zýrvaladýðýmý ben de bilmiyorum...
Yer çekimi kadar kolay skolastik bir ölüm arýyorum Orta Çað acýlarýma Ayaklarýmýn altýnda bir soytarý hüznüdür artýk yar çekimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.