bulutlarýn, kuþlarýn, göðün,güneþin hüznü var þimdi soluksuz ilerliyor zaman.. soluksuz,kýrýk,yorgun sen diye bildiðim þey ne kadar var dünyamda.. ne kadar yaþýyorsun? anlamlar yüklü kervanlar dolusu hüznüm,hüznün.. yitikleri saymak ne çok þey.. hüzün bitiriyor beni aklým almýyor ama zaten yoksun yokluklara da sýðmýyor sýðmayan ne..? ne için bu karanlýklar karanlýk seni çaðýrýr seni hatýrlatýr seni yaþatýr yaþamak.. sahi yaþamak ne bizim için kalemimde sen beynimde sen çýk..çýk artýk.. bulutlara, kuþlara, göðe, güneþe olmadýðýný söylemeliyim.. nedir bu ? nedir bu ölüm korkusu gibi tutsak.. korku bir hançer,bir sancý senli zamanlar.. ya hiç olmadý.. ya da hep vardý sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bihtersema Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.