Bir kadýn tanýdým Yalnýzlýða merdiven dayamýþtý! Gözleri uzaklarda… Gülüþleriyle Yüreði sol vururken Cennetsel bakýþlarýný Görürdüm Yürürdüm Vurulurdum O aðlardý…
Bir kadýn tanýdým Yýllarca beklemesini bilirdi Sevdiðine yanacaðýný da… Ufuklarý tarardý Kuþlara bakardý “O” ne zaman gelecek derdi Derdi, sýcak bir aþiyandý!
Bir kadýn bilirim Yüreði bahar ateþi Dudaklarý taze kýrmýzý Gözleri sevgi huzmesi! Ben bakardým O susardý O konuþur Ben yazardým Öyle bir kadýn iþte! Öpülürdü, þiirle Masalsý bir aþkla
Hüzün aynasýndan Yýldýz düþmüþ saçlarýný Tarardý Yüzündeki çizgilerden Yol arardý Geçmiþe Geleceðe Durup akardý
Kar beyaz türküler eþliðinde: “Ellerini aç! Kar yaðacaðým birazdan avuçlarýna Pamuksu ellerine Bir kelebek gibi Saðýndan kalkar Soluna konacaðým; Kan gibi kalbine ineceðim” diyordu
Deman Ronahi/ 2BÝN13
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.