Kalpten Kovuldun Sen
Bu kalpten kovuldun sen, ben kovdum
Cezan ömür boyu müebbet…
Gel desem diyemem ben, bittin
Kýrgýným sana, affedemem git…
Nerdesin, kimlesin sen,
Ýlgilendirmezsin beni artýk…
Unuttum, aklýmdan çýktýn sen,
Dönmek istersen kapým kapalý git.
Sanma ki onarýlýr kýrýk kalp
Sevgiler serptim yüreðine…
Bilmedin sevgimi, kýymetimi
Kalbimden çýktýn sonsuza dek…
Sevgisizlik kervanýnda ben…
Yolcusunun bu kalbin, çýðlýðýnda sen…
Ben yüreðine bin bir çiçekle sevgi ektim
Sen, yüreðimi avucuma koyup gittin…
Gidiþinle kýþa döndü yüreðim,
Çevresini kapladý buzdan duvar…
Artýk baharlar gelmeyecek sonsuza kadar
Çiçekler açmayacak, tomurcuklar soldu bak.
Artýk dostlarý konuk eder bu yürek,
Sen, geldin... Geçtin, yýldýzdýn kayboldun.
Kalpten kovuldun SEN, sonsuza dek…
Kýymet nedir bilmedin, gösteremedin… Git.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.