Ýnce/sessiz bir öfke akýp gider göðsümde
umut ufkun ucunda sýrýtan mezar taþý
fýrtýnaya tutulmuþ gecelerin içinde/
kayýp giden bir yýldýz...
yalnýzlýðýn teninde kanayan gül gibiyim
Gri,savruk ve üryan
bazen keskin bir býçak
bazen toprak kokusu...
sancýlý bir ürperiþ dokunur kederime
savurur saçlarýmý kýzýl/kýpkýzýl rüzgar
tutarým doruðundan daðlarý yakýnlarým
öylesine tenhayým...
sýkýþýr kalýr gölgem kapý aralýðýna
gözlerim kurudukça yüreðime is yaðar
çarmýhlara gerilir sanki göz bebeklerim...
Durulacak yeri yok kalbimde ki mekanýn
her bir yaný/m harabe...
Ah öksüz çocukluðum
yarý baygýn gençliðim
kýrgýn mutluluklarým susup kaldý içimde
suratýný asarak geçip gitti yýllarým...
kayboldu aynalar da duru masumiyetim
merdivensizdir þimdi týrmandýðým yokuþlar
bir kar kelebeðini yolladým düþlerime
belki de ölmemiþtir pervazlarda ki kuþlar...
15.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.