Bir Zamanlar Sen Olan Siz

Benim acýlarýmý kucakladýnýz.
Kucaðýnýzda oturttunuz onlarý.
Yükümü hafifletip ellerimi tuttunuz.
Ýnceliðinizle gözlerimi yaþarttýnýz.
Zerafetiniz;
Hiç bir erkeðin ulaþamayacaðý derinlikteydi.
Elbette sevdiniz.
Sevmeseydiniz yapar mýydýnýz?

Ah siz...
Bir zamanlar sen olan siz...
Þimdi bana ne kadar da uzaksýnýz.
Soðukluðunuz,tam da istediðiniz gibi setler çekti aramýza.
Artýk sevmeyiþimin mimarý olarak belki de mutlusunuz eserinizden.
Oysa ikimiz de bitmeyecek sanýrdýk.
Ama bitti.
Kalp aðrýlarým dindi.
Ýlham perisi olduðunuz eserlerim eski tadýný yitirdi.

Ve siz...
Benim acýlarýmý kucaklamýþtýnýz.
Beni sevmiþtiniz ki bunu yapmýþtýnýz.
Benim sýrtýma yaslayýp göðsünüzü,
Destek olmuþtunuz bedenime.

Ah siz...
Bir zamanlar sen olan siz...


Sosyal Medyada Paylaşın: