ÇARESİZCE VAZGEÇTİĞİM
Yokluðunla tükenen ömrümün son demleri sevgilim.
Sensizliðe dayanamaz artýk bu yürek
Kaldýramaz yokluðunun getirdiði acýlarý
Ardýndaki kalp kýrýklýðýný ve de
Bir türlü saramadýðým yaralarýmý.
Oysa bu kez seni unutmuþtum
Ya da öyle sanmýþtým daha öncekiler gibi.
Bu þekilde unuturum derken daha da çok
hatýrlar oldum ve unutmak isterken
daha çok sevdiðimi farkettim.
Nasýl bir ARAFtýr bu Allahým,
Nasýl vazgeçmemi beklersin benden
Unutmamý, çekip gitmeyi
Nasýl kaldýrýr bunu kalbim.
Hayýr olamaz, olmayacak...
Nefes aldýðým sürece seninim sevgilim.
Sen bu satýrlarý hiç görmeyeceksin
Ama ben hep yazacaðým
çünkü seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceðim.
Ki hergün biraz daha yitirdiðim duygularým
Ve çaresizce de olsa direndiðim AÞK’ým
Ne uðruna verdiðim kayýplarým
Belirsiz ve acý kaplý nedenlerle dolu bir SEN.
Ve sen, yine sen!
Yalvarýrým sevgilim duy bu boðulurcasýna içine gömüldüðüm sessizliði.
içindeki AÞKI duy! hisset! dön!
Ve ben sensizliði çok aðýr ödüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.